Posts by Authorprakritiralankar.com

#বহাগত_কুলিৰ_সুৱদি_মাত প্ৰকৃতিৰ চিৰন্তন নিয়মাৱলীৰ কোনো হীন-ডেঢ়ি নাই। অনিৰ্বাণ অনিৰূদ্ধ গতিত অনিৰ্বাপিত সেই সৃষ্টিৰ মধুময় চন্দ। অনাদি অনন্ত কালৰ পৰা শ্বাস্বত যেন এটি সুৰ। ঋতু আহে ঋতু যায়। নিয়ম একেই মাথো। যথাসময়ত ধৰালৈ বহাগৰো আগমন হ’ল। ৰঙীণ বহাগ!গছে গছে পাতে পাতে বসন্তৰ সাজোন। দূৰ দিগন্তৰ পৰা অহা কুলিটিয়েও লগৰী বিছাৰি হ’ল উন্মনা। ওৰেটো ৰাতি গান গালে...

#চঞ্চল_হেটুলুকা ফাগুন আহে নতুনৰ প্ৰতিশ্ৰুতি লৈ। ফাগুন অহাৰ লগে লগেই হেটুলুকাৰ গাত তৎ নাইকিয়া হয়। চঞ্চল হৈ পৰে সেউজ বৰণৰ পক্ষীটিৰ মন। মনে তাৰ লগৰী বিছাৰে। বিৰিখৰ এটি ডালৰ পৰা আনটি ডাললৈ জপিয়াই ফুৰে। গছৰ লাহী ঠানি সাবটি বতাহৰ লগে লগে দোলে চঞ্চল চৰাইটি। জিৰাবৰ যেন তাৰ নাই আহৰি। অনবৰতে ডিঙি ফুলাই ফুলাই চিঞৰি চিঞৰি...

#সখিয়তী_জিলমিল_পাখি “সখিয়তী জিলমিল পাখিৰ’দত তিৰেবিৰাইডালে ডালে আঁৰে আঁৰেউৰি উৰি যায়অ’ উৰি যায়লাহেকৈ লাহেকৈসুহুৰী যে বজালি…”…..বিখ্যাত গায়িকা পাৰৱীন চুলতানাই সখিয়তী চৰাইটিক লৈ গাইছিলে এই সুন্দৰ গীতটি। গীতৰ কথা ড০ নিৰ্মল প্ৰভা বৰদলৈৰ। কেইবাদিনো ধৰি মোৰ মনত গীতটি মঞ্জুৰি আছে, যেন সখিয়তীক লৈ এটি মিঠা অনুভৱ।উজ্জ্বল হালধীয়া ৰঙেৰে উদ্ভাসিত এই সখিয়তী চৰাইটি আটক ধুনীয়া। মষ্টকৰ পাখি তেল...

#জলৰ_পথিক এটা দিন আছিল যেতিয়া আমি সৰুতে গাঁৱৰ বোকা পানী খচকি হাবিয়ে বননিয়ে ঘুৰি ফুৰিছিলো আপোন পাহৰা হৈ। নাছিল কোনো বাধা। নাই কোনো ভাগৰ। গৰমৰ বন্ধত স্কুলৰ শিক্ষা গুৰুক দিবলৈ ভেট-পদুম আথে বেথে গোটাই আনিছিলো দলনিৰ পৰা দল টানি টানি। ভয়ভীত নাছিল। শৈশৱৰ সোনালী দিন আছিল সেইবোৰ।দলনিত পদুম বিছাৰিবলৈ যাওতে এদিন এটা দৃশ্যই মোক আকৃষ্ট...

#প্ৰাণ_চঞ্চল_শৰালিৰ_জাক শীতৰ আৰম্ভণিতেই অসমৰ নদ-নদী, খাল-বিল, জলাশয় সমূহ মুখৰিত হৈ উঠে হাজাৰ হাজাৰ বন হংসৰ (পৰিভ্রমী আৰু থলুৱা) আগমনত। সন্ধান কৰে নিৰাপদ আশ্ৰয়স্থলৰ। এই বন হংসৰ ভিতৰত অন্যতম আমাৰ সকলোৰেই পৰিচিত শৰালি হাঁহ। ৰং বাদামী, ডিঙি দীঘল আৰু নেজ ৰঙচুৱা। দলবদ্ধ ভাৱে বৃহত গোটত বিচৰণ কৰে অসমৰ বিল সমূহত। কেতিয়াবা আকৌ উৰি আহি পৰেহি শস্যৰ...

#প্ৰকৃতিৰ_খনিকৰ ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ কাষৰ অন্যতম প্ৰিয় জলাহ অঞ্চল চৰলাবিলৰ পাৰৰ নিৰ্জন বৰআলিয়েদি অকলশৰে যাত্ৰা কৰাৰ এক সুকীয়া আমেজ আছে। এই চৰলাবিল যে কিমান দেশী-বিদেশী পক্ষীৰ বিচৰণ ভূমি। ভাল লাগে ভিন্ন ৰঙৰ ভিন্ন পক্ষীৰ ভিন্ন ধৰণৰ গতিবিধিবোৰ লক্ষ্য কৰি। সাধাৰণতেই চকুত পৰে অ’ত ত’ত ঠিয় দি ৰৈ থকা অথবা জপং জপং কৈ ঘুৰি ফুৰা খাদ্য সন্ধানী শামুক...

#মৌ_চিকাৰী সেইদিনা আছিল বসন্তৰ এটি মদিৰ আবেলি। কাজিৰঙাৰ অগৰাতলি বনাঞ্চলৰ দাঁতিকাষৰীয়া অঞ্চলত এভূমুকি মৰাৰ উদ্দেশ্যে ওলাই গৈছিলো আমি তিনি সতীৰ্থ (ড০ হৰি প্ৰসাদ নাথ, ৰঞ্জিত তামূলী আৰু মই)। নিৰ্জন মথাউৰিৰ ওপৰেদি অলপদূৰ আগবাঢ়িলো। অদূৰত চকুত পৰিল কাজিৰঙাৰ চহলা বিলৰ জলৰাশি। নানা দেশী বিদেশী চৰাইৰ বিচৰণ ভূমি এই বিলখন। শীতৰ আৰম্ভণিতেই পৰিভ্ৰমী পক্ষীৰ আগমনে চহলা বিলত...